مهمترین بیماریهای مثانه چیست؟

همه افراد جامعه باید به بهداشت مثانه خود توجه ویژه کنند چرا که با سلامت فرد ارتباط دارد. عموما باکتریهای موجود در روده باعث ایجاد عفونت مثانه میشوند. راه هایی برای جلوگیری وجود دارد که یکی از انها نوشیدن اب است.

عفونت مثانه

دستگاه ادراری از کلیه‌ها شروع می‌شود. کلیه ها هم توسط لوله‌هایی که حالب خوانده می‌شوند به مثانه وصل می‌شوند. دستگاه ادراری به پیشابراه ختم می‌شود که لوله کوتاهی است که ادرار را به خارج از بدن می‌برد. وقتی باکتری‌های موجود در روده‌ها، از راه رکتوم به پیشابراه برسند و از آنجا بالا رفته وارد مثانه شوند، عفونت به وجود می‌آید.

باکتری‌ها می‌توانند مثانه را آلوده کرده و عفونت ایجاد کنند و یا بدون آنکه علامتی ایجاد کنند، در آنجا تکثیر یابند. (عفونت های باکتریایی )

در هر یک از این موارد، باکتری‌ها ممکن است از راه حالب بالا رفته و کلیه‌ها را دچار عفونت سازند. عفونت کلیه خطرناک است و ممکن است باعت زایمان زودرس در خانم‌های باردار یا سایر عوارض گردد.

عفونت مثانه در بین خانم‌های 20 تا 50 بیشتر شایع است.

 عفونت مثانه معمولاً به وسیله آزمایش هاى تشخیصى مانند آزمایش ادرار، سیستوسکوپى و سونوگرافى انجام مى گیرد. در عین حال درمان دارویى هم صورت گرفته و از آنتى بیوتیک ها و داروهاى ضداسپاسم استفاده مى شود. انتظار مى رود که با درمان به موقع، عفونت در کمتر از دو هفته خوب شود اما عود آن هم شایع است. ناکافى بودن درمان مى تواند سبب عفونت مزمن مجارى ادرار و نهایتاً نارسایى کلیه شود

بروز اغلب با عفونت‌هاى غدّه پروستات  یا سنگ‌هاى مثانه همراه هستند.

علل عفونت مثانه

- میکروب‌ها از از بیرون بدن وارد پیشابراه شوند.

- این عفونت در زنان بسیار شایع است، زیرا مدخل پیشابراه با مخرج فاصله کمی دارد و عفونت به سادگی از یک نقطه به نقطه دیگر انتقال می‌یابد.

- در زنان طول پیشابراه کوتاه‌تر است و عفونت به سادگی این مسافت کم را تا مثانه طی می‌کند.

- عفونت‌های کلیه می‌تواند پخش شود و مثانه را نیز مبتلا کند.

- آسیب به پیشابراه

- استفاده از کاتتر ادراری برای تخلیه مثانه، مثلاً پس از زایمان یا جراحی

- باکتری‌هایی که از راه پوست اطراف ناحیه تناسلی و مقعدی به مجاری ادراری راه می‌یابند.

- استرس

- مصرف الکل

- افزایش فعالیت جنسی در زنان باعث آسیب رسیدن به پیشابراه می‌شود.

- عفونت در سایر بخش‌های دستگاه ادراری ـ تناسلی

- کاهش مقاومت بدن

- پوشیدن لباس زیر تنگ و بدون تبادل هوا

- نشستن در وان پر از آبی که آلوده باشد.

- شل شدن و افتادگی اجزای دستگاه ادراری ـ تناسلی در زنان

- نگه داشتن ادرار برای مدت خیلی طولانی

 

از بیماریهای مقاربتی بیشتر بدانید.

 

 

پیشگیری از عفونت ادراری

- مقدار زیادی آب بنوشید، روزانه حداقل 8 لیوان .

- هیچگاه احساس دفع ادرار را نادیده نگیرید و سعی کنید هر بار مثانه را کاملاً خالی کنید.

- بعد از اجابت مزاج، موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری‌های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.

- پیش از مقاربت جنسی و بعد از آن ادرار کنید و دستگاه تناسلی را بشویید.

- از فرآورده‌های بهداشتی مخصوص دستگاه تناسلی (اسپری یا پودر) و صابون‌های قوی خودداری کنید، زیرا پیشابراه و دستگاه تناسلی را تحریک می‌کند و محیط کشت مناسبی برای رشد باکتری‌ها خواهد بود.

- لباس های زیر خود را از نوع نخی انتخاب کنید و از جوراب شلواری‌هایی که قسمت بالای آن نخی است استفاده کنید.

- به جای استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود.

- از کافئین پرهیز کنید، زیرا باعث تحریک مثانه می‌شود.

 

بارداری و عفونت ادراری

بارداری احتمال ابتلا به عفونت هر یک از بخش‌های دستگاه ادراری را بالا می‌برد. مقدار زیاد هورمون پروژسترون، موجب شل شدن عضلات حالب و در نتیجه گشادتر شدن حالب می‌شود.

رحم در حال رشد، می‌تواند به حالب ها فشار وارد آورد و جریان ادرار را در داخل آن‌ها با اختلال مواجه کرده و سرعت آن را کند سازد.

رشد جنین موجب فشار بر روی مثانه می‌شود و در نتیجه تخلیه آن هنگام دفع کامل نخواهد بود.

در نتیجه این اختلالات باعث می‌شود که عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری بیشتر طول بکشد و باکتری‌ها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت.

پزشک در همان اولین نوبت معاینات دوران بارداری آزمایش ادرار درخواست می‌کند، خواه شما علائم عفونت ادراری داشته باشید یا خیر.

 

درمان عفونت مثانه در زن باردار

اگر شما هنگام بارداری دچار عفونت مثانه شوید، باید به مدت 7 تا 10 روز تحت نظر پزشک آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنید.

انجام کشت‌های مکرر ادرار با فواصل معین در تمام دوره بارداری امری الزامی است تا از عدم بازگشت عفونت اطمیـنان حاصل شود.

در 40 درصد خانم‌های بـاردار که دچـار عفونت ادراری می‌شوند، عفونت تکرار می‌شود.

به منظور پیشگیری از عود عفونت، در صورت تکرار عفونت مثانه، ممکن است آنتی بیوتیک به طور دائم و با یک دوز پائین تا زمان زایمان توسط پزشک تجویز شود.

داروهای ضداسپاسم و گاهی استفاده از ضد دردهای ادراری برای تخفیف درد نیز تجویز می‌شود.

به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علایم از نزدیکی خودداری کنید تا التهاب کاملاً برطرف شود.

 

سرطان مثانه یکی از مشکلات پیش روی افراد بالای 50 سال است که در بین مردان بیشتر دیده میشود. یکی از دلایل ایجاد سرطان مثانه شغل هاییست که با چرم، رنگ، مواد چاپی، شیمیایی، بنزین و از این دست سروکار دارند.

 

سرطان مثانه

سرطان مثانه‌ عبارت‌ است‌ از رشد یک‌ بافت‌ غیر طبیعی‌ در مثانه‌ که‌ در آن‌ تقسیم‌ سلول‌ها به‌ طور مهار گسیخته‌ای‌ انجام‌ می‌گیرد و کنترلی‌ بر آن‌ وجود ندارد. سرطان ممکن‌ است‌ خوش‌خیم‌ یا بدخیم‌ باشد. اگر سرطان بدخیم‌ باشد، امکان‌ دارد به‌ گره‌های‌ لنفاوی‌، استخوان‌، کبد، و ریه‌ها گسترش‌ یابد. تومورهای‌ مثانه‌ در افراد بالای‌ ۵۰ سال‌ شایع‌تر است‌ و ضمناً شیوع‌ آن‌ در مردان‌ بیشتر از زنان‌ است‌.

علت سرطان مثانه

علت ایجاد کننده سرطان مثانه در ۳۵- ۱۵درصد از مردان تماس‌های شغلی می‌باشد.

همچنین در ۶-۱ درصد زنان نیز تماس‌های شغلی باعث بوجود آمدن سرطان مثانه می‌شود.

افرادی که شغلشان به عنوان مثال در ارتباط با صنایع چرم می‌باشد یا کارگرانی که با موادی مثل رنگ، بنزین، مواد چاپ و مواد شیمیایی سر و کار دارند، بیشتر در معرض خطر می‌باشند.

یکی دیگر از علت‌های ایجاد کننده سرطان مثانه استفاده از داروهایی مانند سیکلوفسفامید و شیرین کننده‌های مصنوعی است.عفونت و سنگ مثانه نیز خطر بدخیمی مثانه را افزایش می‌دهند. قابل ذکر است که سیگار عامل ۵۰ درصد تومورهای مثانهمی‌باشد.

علایم سرطان مثانه

شایع‌ترین علامت سرطان مثانه وجود خون در ادرار(هماچوری) می‌باشد که در ۹۰- ۸۵ درصد موارد دیده می‌شود. همچنین درد مشترک (متاستاز) در پهلو و درد استخوانی (ناشی از انتشار استخوانی) از سایر علایم این بیماری‌اند.

 

 لینک سودمند=>  سرطان کلیه چه زمانی رخ میدهد؟ نشانه ها و راه های درمان چیست؟

مثانه عصبی

مثانه عصبی یکی از اختلالات عملکرد مثانه می‌باشد که بدنبال آسیب سیستم عصبی ایجاد می‌شود. براساس محل درگیری و نوع درگیری عصبی به دو نوع تقسیم می‌گردد:

- مثانه بیش فعال یا انقباضی

- مثانه شل

کسانی که مثانه بیش فعال مبتلا هستند، بسیار کم یا اصلاً کنترلی به عملکرد مثانه ندارند. مثانه بطور خودبه خود و مکرر تخلیه می‌گردد و تخلیه بطور کامل انجام نمی‌گیرد. به همین دلیل خطر ابتلا به عفونتهای ادراری در این افراد افزایش می‌یابد.

مثانه شل خصوصیات متفاوتی دارد. در این افراد قسمتی از سیستم عصبی که وظیفه خبررسانی به مغز هنگام پرشدن مثانه، را دارد، دچار اختلال شده‌است در نتیجه با افزایش اندازه و ظرفیت مثانه روبرو خواهیم شد. زمانی که فشار ادرار در مثانه به اندازه‌ای برسد که ماهیچه‌های دریچه خروجی ادرار توانایی غلبه بر آن را نداشته باشد، ادرار شروع به ریزش می‌کند. در این نوع اختلال مثانه نیز مانند مثانه انقباضی، مثانه بطور کامل تخلیه نمی‌گردد.

 

این مثانه ها از نظر عملکرد مختل هستند . یعنی اینکه یا مثانه دارد خوبخود منقبض میشود یا مثانه هایی که فشارشان بالا است یا مثانه هایی که خوب حجم نمی گیرند و باز نمیشوند ما . به این ها مثانه های اسپاستیس یا مثانه ها با فشار بالا می گوییم . مثانه هایی که خوب منقبض نمیشوند .مثانه ی عصبی همیشه بدنبال یک بیماری زمینه ای هستند و در بیشتر مواقع هم علت آن مشخص نیست . مثانه های بیش فعال مثانه هایی هستند که انقباضات مهار نشده دارند و مثانه خودبخود منقبض میشود . مشخصات بالینی اینها تکرر های اداری مزمن و دفع ناگهانی ادرار است که بصورت اورژانس به کمک بیمار می آید و بیمار باید سریع خودش را به دستشویی برساند ، دفع ادرار با حجم کم و دفات زیاد است .

فکر بیمار بیشتر روی دستشویی رفتن و تخلیه ی ادرار است . این افراد واقعا نمی توانند بیرون بروند و مسافرت های طولانی نمی توانند بروند زیرا احساس وابستگی به دستشویی دارند . هر کسی که اختلال تخلیه ی ادراری مزمن دارد ، از او نوار مثانه گرفته میشود و سرعت پرش ادرار ، ادرار باقی مانده ، سالم بودن حس مثانه ، سالم بودن حجم مثانه ، قابلیت کش آمدن مثانه و سالم بودن موتور مثانه با نوار مثانه بدست می آید . پزشک با این تنوار مشکل بیمار را تشخیص میدهد . خیلی از بیماران با دارهای متعددی که می خورند هنوز خوب نشده اند زیرا هنوز مشکل شان مشخص نشده است . امروز تشخیص اختلالات ادراری مزمن با نوار مثانه یا تست

پایین افتادگی مثانه

پایین افتادگی مثانه (سیستوسِل؛cystocele ): . پزشکان معتقدند پایین افتادگی مثانه(سیستوسِل) هنگامی روی می دهد که دیواره ی بین مثانه و مهبل(واژن) در جنس مؤنث ضعیف شود و در نتیجه مثانه به داخل واژن نزول نماید. این اختلال می تواند موجب ناراحتی و بروز مشکل درهنگام تخلیه مثانه شود.

* پایین افتادگی مثانه موجب نشت ناخواسته ادرار و تخلیه نشدن کامل مثانه می شود. نشت ادرار ممکن است در هنگام سرفه، عطسه،خنده،راه رفتن و دویدن روی دهد.

جهت اطلاع از زمینه های مختلف فعالیت متخصصین کلیه اینجا را کلیک کنید.